KARDIODIABETOLOGIA - GABINET KONSULTACYJNY
Gabinet Konsultacyjny ” Good Clinical Practice ”
KARDIODIABETOLOGIA
Dr nauk Med Joanna Kusowska
www.kusowska.pl
Wysiłek fizyczny w cukrzycy?
„Życie polega na ruchu i ruch jest jego istotą”
Arthur Schopenhauer – filozof
Ruch to podstawowy i nieodzowny element prawidłowego funkcjonowania zdrowego organizmu. Bez niego nawet najprostsze procesy metaboliczne nie mogłyby zachodzić. Dlatego tak ważne jest, by był on wpisany w harmonogram naszego codziennego życie.
Gabinet Konsultacyjny ” Good Clinical Practice „
KARDIODIABETOLOGIA
Dr nauk Med Joanna Kusowska
AKTUALIZACJA zaleceń Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego (PTD) 2020
Dieta
W aktualnych zaleceniach PTD uznano, że podaż kalorii dostarczanych w postaci węglowodanów powinna być indywidualizowana. Osoba młoda z cukrzycą typu 1, intensywnie uprawiająca sport, powinna – szczególnie w okresie przygotowawczym do zawodów – spożywać bardzo dużo węglowodanów, ponad 1 g/kg mc./d. [2]. Natomiast chory z cukrzycą insulino nie zależną w wieku podeszłym, z otyłością i brakiem aktywności fizycznej powinien istotnie zmniejszyć spożycie węglowodanów szczególne cukrów prostych gdyż uniemożliwia to skuteczną kontrolę glikemii oraz redukcję masy ciała.[3,4] wg wytycznych Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego na 2018 rok. [ADA-American Diabetology Assosation] [5]
Zapraszamy do zapoznania się z wykładem” Edukacja Diabetologiczna i Żywieniowa” dr nauk med. Joanny Kusowskiej opracowana wg., aktualnych z 2020 roku wytycznych American Diabetes Association (ADA)
I. Zalecenia ogólne POLSKIEGO TOWARZYSTWA DIABETOLOGICZNEGO (PTD 2016 r.)
Celem leczenia dietetycznego chorych na cukrzycę jest:
Problemy dotyczące stóp często występują u osób z cukrzycą. Przyczyną są uszkodzenia nerwów i naczyń krwionośnych dolnych partii nóg i stóp, wywoływane przez wysokie stężenia cukru we krwi (glukozy). Gdy tak się stanie, pacjent może nie odczuwać w stopie ucisku, bólu lub ciepła. Łatwo wówczas zranić się w stopę. Ponadto urazy stopy mogą się bardzo powoli goić ze względu na słaby przepływ krwi.
Twój cel: „poziom” najlepszy z możliwych
Podstawowym celem terapii cukrzycy jest kontrolowanie poziomu glukozy we krwi utrzymywanie go na wysokości jak najbardziej zbliżonej do prawidłowych wartości. U osób zdrowych poziom glukozy we krwi wynosi poniżej 100 mg/dl (miligramów glukozy na 100 mililitrów krwi).
Wskazówki dotyczące podawania insuliny
Organizm potrzebuje tyle insuliny, ile zapewni odpowiednią kontrolę glikemii (odpowiedni poziom cukru we krwi). Lekarz prowadzący chorego na cukrzycę ustala odpowiednią dla niego dawkę insuliny.
Kiedy poziom cukru (glukozy) we krwi spada poniżej 55 mg/dl (3 mmol/l), stwierdza się nadmierne obniżenie poziomu glukozy we krwi, czyli hipoglikemię. Epizod obniżenia poziomu cukru we krwi zazwyczaj łatwo jest opanować, zwłaszcza na samym początku. Jeśli jednak nie podejmie się szybko właściwych kroków, stan ten może się pogłębić i spowodować utratę przytomności pacjenta lub nawet wystąpienie napadu drgawek.
Takie obniżenie poziomu glukozy może stanowić zagrożenie dla życia. Warto zatem porozmawiać z lekarzem/ pielęgniarką/asystentką żywieniową na temat sposobów postępowania w przypadku nadmiernego obniżenia poziomu cukru we krwi.
Postępowanie w przypadku stwierdzenia wysokiego poziomu glukozy we krwi czyli hiperglikemii
Codzienne monitorowanie poziomu cukru (glukozy) we krwi stanowi jeden z elementów leczenia cukrzycy. Kiedy poziom cukru przekracza wartości prawidłowe, stwierdza się hiperglikemię.
Za zbyt wysoki uznaje się poziom glukozy we krwi przekraczający 100 mg/dl (6,0 mmol/l) przed posiłkiem lub przypadkową 200 mg/dl (9,0 mmol/l) w 2 h po posiłku. W przypadku osób chorujących na cukrzycę typu 1 lub chorych z krótko trwającą cukrzycą typu 2 wartość glikemii w 2 h po posiłku powinna wynosić mniej niż 160 mg/dl (8,0 mmol/l).
Nadwaga i otyłość szczególnie otyłość olbrzymia BMI>40 sprzyjają występowaniu podwyższonego poziomu kwasu moczowego oraz występowania napadów dny moczanowej. Również leki stosowanego do leczenia nadciśnienia tętniczego chociaż bardzo skuteczne (pochodne tiazydowe i tiazydopodobne) mogą zwiększać stężenie kwasu moczowego powstającego z metabolizmu puryn i pirymidyn. Często nieprawidłowa dieta i złe nawyki żywieniowe mogą sprzyjać tej skazie metabolicznej i indukować napad dny.
